[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Kły błysnęły w blasku świec. Teraz wyglądał egzotycznie i w każdym calu jak
wampir.
- Naszego łóżka - poprawił.
Serce podeszło jej do gardła, gdy spojrzała w srebrzyste oczy.
- Naszego łóżka.
Dante powoli odsunął prześcieradło i chłodne powietrze owiało jej nagą skórę.
- JesteÅ› gotowa?
Jej ręce zacisnęły się na jego plecach.
Wraz ze śmiercią Edry zaklęcie, które nie pozwalało Dantemu pić ludzkiej krwi,
zostało zdjęte. Teraz był jak każdy wampir.
I nie mógł się doczekać dopełnienia ceremonii, która zwiąże ich na zawsze.
Skinęła energicznie głową.
- Jestem gotowa.
Dante uniósł się nad nią i wsunął między jej nogi. Delikatnie odgarnął włosy z szyi.
Abby zamarła w bezruchu.
- Nie bój się - powiedział ochryple. - Obiecuję, że to nie będzie bolało.
Abby odetchnęła głęboko i rozluzniła napięte mięśnie.
- Nie bojÄ™ siÄ™.
195
- I jesteś pewna, że tego chcesz? Kiedy to się stanie, nie będzie już odwrotu.
Wiedziała o tym. Gdyby to od niej zależało, byliby połączeni od chwili, gdy
wydostali się z piwnicy. Ale Dante okazał się zdumiewająco uparty i nie ulegał jej
prośbom, dopóki nie uznał, że miała dostatecznie dużo czasu, by przemyśleć
wszystkie konsekwencje.
- Już to przerabialiśmy.
- Tak, ale...
Ujęła jego twarz w dłonie.
- Zamknij się i rób, co do ciebie należy.
Srebrzyste oczy rozbłysły, a na wargach pojawił się kpiący uśmieszek.
- Tak, moja bogini - powiedział i pochylił głowę nad jej odsłoniętą szyją.
Mimo wszystkich odważnych słów Abby nie mogła zaprzeczyć, że spodziewała się
przynajmniej lekkiego bólu. Nie trzeba być lekarzem, żeby zdawać sobie sprawę, że
przebicie skóry parą ostrych kłów musi wywołać pewien dyskomfort.
Nawet nie drgnęła, kiedy przesunął językiem po jej szyi, w miejscu, gdzie wyczuł
puls. Dante powstrzymałby się, gdyby wyczuł napięcie.
- Moja kochana - szepnął. I ugryzł.
Oczy Abby rozszerzyły się ze zdumienia. Nie bolało. Poczuła tylko lekki chłód i
nacisk, a potem falę przyjemności tak intensywną, że całym ciałem przywarła do
Dantego.
Wplótł palce w jej włosy, pijąc jej krew, i jednym gładkim ruchem wszedł w nią
głęboko. Jęknęła, wstrząsana emocjami tak potężnymi, że obawiała się, że zemdleje.
Przecież nic nie może być aż tak przyjemne? I równocześnie zgodne z prawem.
Cała drżała. Otworzyła się na jego mistrzowskie pchnięcia. Odpowiadała
westchnieniem na każdy ruch, wychodząc mu na spotkanie uniesionymi biodrami.
Narastające napięcie było cudowne. Zdumiewające. Abby obawiała się, że jeśli
wkrótce nie skończą, eksploduje.
- Dante... proszÄ™.
Poczuła na szyi jego oddech, gdy zaśmiał się cicho. Przyspieszył, aż w końcu
wyprężyła się i krzyknęła z rozkoszy.
Dysząc ciężko, Abby otworzyła oczy, żeby zobaczyć, że Dante ogląda swoją rękę.
Powoli odwróciła głowę. Znajomy czerwony tatuaż zaczynał się pojawiać na jego
przedramieniu. Triumfalny uśmiech wypłynął na jego usta, gdy odwrócił się i
spojrzał na nią błyszczącymi oczami.
- Wiedziałem, że uda mi się uczynić cię moją - powiedział aroganckim tonem.
Ujęła jego twarz w dłonie i powiodła kciukami po jego kłach. - Dante, byłam twoja
od chwili, kiedy przekroczyłam próg tego domu i zobaczyłam pirata, który na mnie
czekał.
- Moja kochana... na całą wieczność.
- I bogini. - Przyciągnęła do siebie jego głowę, żeby złożyć na ustach Dantego długi,
namiętny pocałunek. -Nie zapominaj o bogini.
Roześmiał się i energicznie zaczął przywracać życie jej ciału.
- Jak mógłbym o tym zapomnieć?
196
[ Pobierz całość w formacie PDF ]