[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Zmiennej w Javie, podobnie jak w C, czy C++, ale inaczej niż w Pascalu, można dekla-
rować w dowolnym miejscu funkcji czy metody.
wiczenie 2.2.
Zadeklaruj i jednocześnie zainicjalizuj dwie zmienne typu całkowitego. Wynik wyświetl
na ekranie.
20 Część I Język programowania
wiczenie 2.3.
Zadeklaruj kilka zmiennych typu całkowitego w jednym wierszu. Kilka z nich zainicjalizuj.
Przy nazywaniu zmiennych obowiązują pewne zasady. Otóż nazwa taka może składać
si z dużych i małych liter oraz cyfr, ale nie może si zaczynać od cyfry. Nie należy
również stosować polskich znaków diakrytycznych. Nazwa zmiennej powinna także
odzwierciedlać funkcj pełnioną w programie. Np. jeżeli określa ona liczb punktów
w jakimś zbiorze, to najlepiej ją nazwać lub nawet
. Mimo że tak długa nazwa może wydawać si dziwna, jednak bardzo poprawia
czytelność programu oraz ułatwia jego analiz . Naprawd warto ten sposób stosować.
Przyjmuje si też, co również jest bardzo wygodne, że nazw zmiennej rozpoczynamy
małą literą, a poszczególne człony tej nazwy (wyrazy, które si na nią składają) piszemy
literą wielką. Dokładnie tak jak w powyższych przykładach.
Typy odnośnikowe (ang. reference types) dzielą si na trzy rodzaje:
typy klasowe (class types),
typy interfejsowe (interface types),
typy tablicowe (array types).
Interfejsami nie b dziemy si zajmować. Zacznijmy od typów tablicowych. Tablice są
to wektory elementów danego typu i służą do uporządkowanego przechowywania war-
tości tego typu. Mogą być jedno bądz wielowymiarowe. Dost p do danego elementu ta-
blicy jest realizowany poprzez podanie jego indeksu, czyli miejsca w tablicy w którym
Rozdział 2. Zmienne, operatory i instrukcje 21
si on znajduje. Dla tablicy jednowymiarowej b dzie to po prostu kolejny numer ele-
mentu, dla tablicy dwuwymiarowej trzeba już podać numer wiersza i kolumny itd. Jeśli
chcemy zatem przechować w programie 10 liczb całkowitych, najwygodniej b dzie użyć
w tym celu 10-elementową tablic typu .
Typy klasowe pozwalają na deklarowanie zmiennych obiektowych. Zajmiemy si nimi
bliżej w rozdziale 3.
Zmienne typów odnośnikowych deklarujemy podobnie jak w przypadku zmiennych ty-
pów podstawowych tzn. pisząc:
lub
Pisząc w ten sposób zdeklarowaliśmy jednak jedynie tzw. odniesienie (ang. reference)
do zmiennej obiektowej, a nie samą zmienną! Takiemu odniesieniu przypisana jest do-
myślnie wartość pusta ( ). Czyli praktycznie nie możemy wykonywać na niej żadnej
operacji. Dopiero po utworzeniu odpowiedniego obiektu w pami ci możemy powiązać
go z tak zadeklarowana zmienną. Jeśli zatem napiszemy np.
mamy gotową do użycia zmienną typu całkowitego. Możemy jej przypisać np. wartość 10.
%7łeby jednak móc skorzystać z tablicy musimy zadeklarować zmienną odnośnikową ty-
pu tablicowego, utworzyć obiekt tablicy i powiązać go ze zmienną. Dopiero wtedy b -
dziemy mogli swobodnie odwoływać si do kolejnych elementów. Pisząc zatem:
zadeklarujemy odniesienie do tablicy, która b dzie zawierała elementy typu , czyli
32-bitowe liczby całkowite. Samej tablicy jednak jeszcze wcale nie ma. Przekonamy si
o tym wykonując kolejne ćwiczenia.
wiczenie 2.4.
Zadeklaruj tablic elementów typu całkowitego. Przypisz zerowemu elementowi tablicy
dowolna wartość. Spróbuj wyświetlić zawartość tego elementu na ekranie.
22 Część I Język programowania
Rysunek 2.2.
Błąd kompilacji.
Nie zainicjowaliśmy
zmiennej tablica
Już przy próbie kompilacji kompilator uprzejmie poinformuje nas, że chcemy odwołać
si do zmiennej, która prawdopodobnie nie została zainicjalizowana wypisując na ekran
(rysunek 2.2). Widzimy też wyraz-
nie, że w razie wystąpienia bł du na etapie kompilacji, otrzymujemy kilka ważnych
i pomocnych informacji. Przede wszystkim jest to nazwa pliku, w którym wystąpił błąd
(jest to ważne, gdyż program może składać si bardzo wielu klas, a każda z nich jest de-
finiowana w oddzielnym pliku), numer wiersza w tym pliku oraz konkretne miejsce wy-
stąpienia bł du. Na samym końcu kompilator podaje też całkowitą liczb bł dów.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]