[ Pobierz całość w formacie PDF ]
czci świadczonej Jezusowi. Motywy to rzecz drugorzędna. Dla nich ważne jest to, że ich
zabiegi spełzły na niczym, a tłumy skłaniają się ku Jezusowi.
GODZINA SYNA CZAOWIECZEGO (12,20 36)
20
A wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon [Bogu] w czasie święta, byli też niektórzy
Grecy. 21 Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go, mówiąc:
Panie, chcemy ujrzeć Jezusa. 22 Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip
poszli i powiedzieli Jezusowi. 23 A Jezus dał im taką odpowiedz: Nadeszła godzina, aby został
otoczony chwałą Syn Człowieczy. 24 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli ziarno pszenicy
wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. 25
Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na
życie wieczne. 26 Kto chciałby zaś Mi służyć, niech idzie za Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i
mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec.
27
Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie (Ps 6,4) od tej
godziny. Ależ właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. 28 Ojcze, wsław imię Twoje! Wtem
rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię. 29 Stojący tłum [to] usłyszał i mówił:
Zagrzmiało! Inni mówili: Anioł przemówił do Niego. 30 Na to rzekł Jezus: Głos ten rozległ się
nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. 31 Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz
władca tego świata zostanie wyrzucony precz. 32 A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony,
przyciągnę wszystkich do siebie. 33 To mówił, oznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć. 34 Na to tłum
Mu odpowiedział: Myśmy się dowiedzieli z Prawa, że Mesjasz ma trwać na wieki. Jakżeż ty
możesz mówić, że trzeba wywyższyć Syna Człowieczego? Któż to jest ten Syn Człowieczy? 35
Odpowiedział im więc Jezus: Jeszcze przez krótki czas jest wśród was światłość. Chodzcie,
dopóki macie światłość, aby was ciemność nie ogarnęła. A kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd
idzie. 36 Dopóki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To
powiedział Jezus i odszedłszy ukrył się przed nimi.
20. Większe święta żydowskie ściągały do Jerozolimy pielgrzymów nie tylko z samej
Palestyny, lecz %7łydów z diaspory (mieszkających w środowisku pogańskim), a nawet pogan
sympatyzujących z religią objawioną. Ci ostatni nie przechodzili formalnie na judaizm, nie
chcąc zrywać więzów narodowościowych, czego domagał się od prozelitów judaizm.
Zachowywali wiele praktyk religijnych i etycznych judaizmu, m.in. modlitwy w świątyni
(oczywiście na dziedzińcu pogan). Zasadniczo termin Grecy może oznaczać zarówno %7łydów
mieszkających w diasporze i mówiących po grecku, prozelitów nawróconych z pogan, jak i
samych pogan; często termin Grecy oznaczał dla %7łydów pogan w ogólności. O tych
ostatnich chodzi też zapewne w przytoczonym epizodzie. Ich chęć nawiązania kontaktu z
Jezusem zapowiada pomyślny rozwój wspólnot chrześcijańskich pochodzących z pogan
(opisuje go św. Aukasz w Dz, a także Listy św. Pawła); w czasach Ewangelisty był on już
faktem dokonanym. Aaska wiary, jaka przypadnie w udziale poganom, będzie owocem śmierci
Jezusa. Dlatego też czwarta Ewangelia łączy opis spotkania (ww. 20 26) z akcentami
zbliżającej się męki Jezusa (por. ww. 23 25), a nawet jak się wydaje antycypuje konanie w
Ogrodzie Oliwnym (ww. 29 nn). Synoptycy natomiast umieszczają to ostatnie we właściwym
kontekście historycznym po Ostatniej Wieczerzy, bezpośrednio przed pojmaniem.
21 22. Szukający kontaktu z Jezusem przedstawiciele świata pogańskiego zwracają się
rzecz charakterystyczna do uczniów noszących imiona greckie (Filip i Andrzej). Byli oni nie
tylko najdawniejszymi uczniami Jezusa, ale bardzo popularnymi ludzmi wśród chrześcijan Azji
Mniejszej. Tym tłumaczy się zapewne podkreślenie ich roli jako pośredników między Grekami
a Jezusem. Samej rozmowy zresztą Ewangelista nie przekazuje ani nawet nie zaznacza, czy do
niej w ogóle doszło. Może chodzi o epizod z głoszenia nauki przez Jezusa, znany dobrze z
tradycji ustnej we wspólnotach chrześcijan pochodzących z pogan. W każdym razie,
niezależnie od posiadanego imienia o brzmieniu greckim, Filip pochodził z Betsaidy, z części
Galilei, gdzie wpływy helleńskie były szczególnie intensywne.
23 24. Odpowiedz Jezusa w w. 23 kieruje się bezpośrednio do Filipa i Andrzeja,
pośrednio zaś do całej społeczności chrześcijańskiej. Zawiera ona nie słowa zachęty czy
pochwałę pod adresem szukających Go, ale orędzie śmierci, która będzie jednocześnie
pierwszym etapem uwielbienia. Dla świata pogańskiego śmierć była drogą w nicość,
nieodwracalnym fatum egzystencji ludzkiej, które ciąży solidarnie na wszystkich. Zmierć
Jezusa przyniesie życie, z którego będą czerpać wszyscy, którzy uwierzyli i uwierzą w Niego.
Samookreślenie Jezusa jako Syna Człowieczego przypomina decydujące, rozstrzygające
znaczenie Jego śmierci dla chrześcijan i dla tych, którzy odrzucili nadprzyrodzone wołanie
Boga w Jego Synu: dla pierwszych będzie ona drogą życia wiecznego, dla drugich zródłem
śmierci eschatologicznej. Zjednoczenie ze zbawczą śmiercią Jezusa odbywa się u wierzącego
przez zdystansowanie się wobec życia doczesnego jako jedynego celu dążeń. W tym sensie św.
Paweł chlubi się, że dzięki krzyżowi Jezusa Chrystusa świat stał się ukrzyżowany dla mnie, a
ja dla świata (Ga 6,14).
W porządku naturalnym proces ten przedstawiony jest najpełniej przez rozwój i
[ Pobierz całość w formacie PDF ]