[ Pobierz całość w formacie PDF ]
nęła wargami jego wargi, żeby go uspokoić. Co ona
takiego powiedziała...?
Powiedziałaś do mnie: kochanie rzekł na głos.
Shelby poruszyła się nerwowo.
Tak? Chyba straciłam na chwilę rozum, co? Po-
ciągnęła nosem i wytarła twarz. Możemy już jechać do
domu? Napiłabym się czegoś.
Mnie też przyda się trochę whisky. Patrzył na
jej bladą, posmutniałą twarz. Na pewno nic ci się nie
stało?
Jestem twarda mruknęła.
Twarda przyznał. I bezmyślna, głupia, impul-
sywna...
Dosyć!
Pocałowałaś mnie.
Jej bladość przeszła w różaną czerwień.
Bardzo się zdenerwowałeś.
Nie pierwszy raz, ale nigdy mnie dotąd nie cało-
wałaś. Zmrużył oczy, zapalając silnik. Po raz
j:kol43 21-11-2006 p:89 c:0
Diana Palmer 89
pierwszy, odkąd się znamy, zrobiłaś dobrowolnie jakiś
gest w mojÄ… stronÄ™.
Shelby oparła się o fotel, splatając ręce.
Moja torebka została w samochodzie zmieniła
temat.
Justin pochylił się, podniósł z podłogi jej torebkę
i położył ją na jej kolanach.
Złapałaś ją, kiedy cię stamtąd wyciągałem.
Chyba nie masz serio zamiaru wyżywać się na tym
samochodzie Abby?
Justin cofnął się i zawrócił do domu.
To i tak byłoby mało mruknął.
Justin! To nie była wina samochodu.
Siedz i uspokój się, za chwilę będziemy w domu.
Pędził drogą wcale nie wolniej, niż ona jechała przed
chwilÄ….
Przekroczyłeś setkę!
To duży wóz.
A co to ma do rzeczy?
Palił papierosa, zbierając myśli. Jeszcze dziesięć
minut temu w jego głowie panował względny ład, a teraz
zaczął się zastanawiać, czy czegoś nie pokręcił. Zakładał,
że Shelby odrzucała go przez te wszystkie lata i że wciąż
czuje do niego niechęć. Ale jej wargi były ciepłe i chętne.
Oczywiście, przeżyła szok, a takie emocje wywołują
rozmaite nieprzewidziane reakcje. Ale jeżeli zmartwiło
ją, że on się zdenerwował, to znaczy, że trochę jej na nim
zależy.
Zajechał przed dom i mimo jej protestów, zaniósł
j:kol43 21-11-2006 p:90 c:0
90 BIAAA SUKNIA
ją na rękach do drzwi, gdzie trudził się chwilę, zanim je
otworzył.
Nie będziemy niepokoić Marii zaczął, ale gdy
tylko wypowiedział te słowa, Maria już biegła ku nim.
Widząc bladą twarz Shelby, wyrzuciła z siebie potok
hiszpańskich słów.
Wszystko w porządku zapewniła ją Shelby.
Samochód wpadł do rowu, ale ja jestem cała.
Maria przeniosła wzrok na Justina. Czuła, że nie
mówią jej prawdy, ale wiedziała też, że dociekliwość nie
jest zbyt wskazana.
Co mam zrobić, señor Justin? spytaÅ‚a tylko.
Nalej mi czystej whisky, a dla Shelby brandy,
i przynieś nam na górę, dobrze?
Si, señor.
A czemu ja nie mogę się napić czystej whisky?
spytała Shelby.
Justin przytulił ją mocniej, idąc po schodach z cięża-
rem skulonym w jego ramionach.
JesteÅ› jeszcze smarkata.
Mam dwadzieścia siedem lat przypomniała mu.
A ja trzydzieści siedem. A zatem mam nad tobą
dziesięć lat przewagi, kochanie.
Czułe słowa przyprawiły ją o rumieniec. Spuściła
wzrok na jego koszulę, która pachniała proszkiem do
prania, dymem papierosowym i wodą kolońską. Shelby
czuła się cudownie w jego objęciach. Gdyby jeszcze
mogła mu wytłumaczyć, dlaczego się go boi...
Zaniósł ją do jej pokoju i położył na łóżku, wodząc
j:kol43 21-11-2006 p:91 c:0
Diana Palmer 91
stęsknionym wzrokiem po biało-czerwonej sukni, która
przyklejała się do ciała we właściwych miejscach. Nie
była wydekoltowana, ale eksponowała piersi w najlepszy
możliwy sposób.
Patrząc na minę Justina, Shelby zmarszczyła czoło.
O co chodzi? spytała zmęczonym głosem.
Justin ocknÄ…Å‚ siÄ™.
O nic. Zaraz przyślę tu Marię z brandy. A ty lepiej
wez gorÄ…cÄ… kÄ…piel, potem zawiozÄ™ ciÄ™ do lekarza,
żebyśmy mieli absolutną pewność, że nie masz żadnych
obrażeń.
Shelby usiadła, wytrzeszczając oczy.
Justin, nic mi nie jest, nie słyszałeś?
Nie jesteś lekarzem, ja też nie. Przeżyłaś wstrząs,
byłaś bliska szoku. Pośpiesz się i przebierz. Włóż coś
[ Pobierz całość w formacie PDF ]