McKinney Meagan Niegodziwa czarodziejka

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

DawałaS mi przedtem do zrozumienia co innego. A wi�c pragniesz
moich wzgl�dów? Oczy St. Bride a pociemniały. Wiesz, co sobie
mySl�? �e nale�y ci da� nauczk�. Musisz si� nauczy� mówi� prawd�.
A ja w sam raz nadaj� si� na nauczyciela.
Nie, błagam, nie! szepn�ła. A potem ich wargi si� zetkn�ły, j�zyk
St. Bride a zgł�bił ka�dy zakamarek jej ust, zmuszaj�c j� do ugi�cia si�
przed jego sił� i nieust�pliwoSci�. Opierała si�, bezskutecznie. J�kn�ła,
a jej ciało gotowe było na wszystko. Rozs�dek tak osłabł, �e prawie nie
słyszała, co jej podpowiada. Wreszcie jego szeroka dło� przestała obej-
mowa� j� w talii, nakrywaj�c pierS. Doznała wstrz�su, który niemal�e
pozbawił j� przytomnoSci. Dotykał jej tam, gdzie nigdy nie była dotyka-
na, bezlitosny i okrutny. Poj�ła, �e jeSli si� nie opami�ta, stanie si� naj-
gorsze.
77
Zacisn�ła z�by na jego j�zyku. Z okrzykiem bólu i zaskoczenia od-
skoczył od niej.
Ty dzikusie! Zasłoniła si� przed nim dr��cymi r�kami, jednak�e
gładka, biała szyja pozostała nieosłoni�ta. Jego mi�kkie dotkni�cie spra-
wiło, �e przenikn�ł j� dreszcz. Ujrzała, jak blizna po zadanej przez ni�
ranie błyszczy w zmierzchaj�cym Swietle.
JeSli jestem dzikusem tu urwał na moment to trafiłem na równ�
mi dzikusk�! Odsun�ł si� od niej i poszedł wzdłu� galerii, nie ogl�da-
j�c si� za siebie, a� wreszcie całkiem znikn�ł jej z oczu.
oprawdy, jej poło�enie było rozpaczliwe. Kayleigh przemierzała ga-
leri� tam i z powrotem, zastanawiaj�c si�, co ma pocz��. Wsparła głow�
o jedn� z kolumienek i spojrzała na trakt. To była droga ucieczki. Nale-
�ało pilnie ja obserwowa�, bo przecie� pr�dzej czy póxniej ktoS musi
tamt�dy jecha�. Mogłaby poprosi� takiego podró�nego, �eby j� ze sob�
zabrał. Jedyn� nadzieje pokładała w tym, �e ktoS taki pr�dko si� pojawi.
Ici, mam tu coS dla panienki. Colette wychyliła si� z werandy,
przyzywaj�c j� skinieniem r�ki do sypialni. Zaciekawiona Kayleigh zdo-
łała jednak dostrzec k�tem oka St. Bride a i Labana, jad�cych konno
wzdłu� szpaleru drzew pekanowych.
Colette, dok�d oni si� wybrali? Podeszła do balustrady i osłoniła
oczy dłoni� przed oSlepiaj�cym blaskiem popołudniowego sło�ca.
Monsieur Ferringer i Laban pojechali do tawerny w mieScie. DziS
wieczór b�d� tam Swi�towa�, tak mi si� przynajmniej zdaje.
Co maj� zamiar Swi�towa�? spytała, domySlaj�c si�, �e chodzi
zapewne o interes ubity z jej kuzynem.
Nie wiem, nie powiedzieli mi.
Ha, trudno rzekła z rezygnacj�. Paliła ja jednak ciekawoS�. Mo�e
wzi�liby j� ze sob�? Z pewnoSci� zdołałaby im potem uciec! Och, wtedy
wszystkie jej zmartwienia na pewno by si� sko�czyły. Prawie wszystkie...
Monsieur Ferringer kazał mi przynieS� panience wi�cej ubra�, bo
panienka tu zostanie. Colette, nie zwa�aj�c na przygn�bienie Kayleigh,
weszła do sypialni i rozło�yła przed ni� stos sukien przyniesionych z salonu.
Kayleigh, która weszła tam za ni�, rzuciła okiem na dwie granatowe
spódnice. Chocia� ci�ki, lniany materiał był �ałoSnie zgrzebny, wydały
78
jej si� wspaniałe. Po raz pierwszy od roku miała si� w co ubra� i nie
musiała wci�� nosi� jednej i tej samej sukienki.
Oprócz strojów dostała te� par� trzewików i po�czoch, a tak�e kilka
halek i chusty do osłony dekoltu. Nie był to co prawda zbyt szykowny
ubiór dla dziewczyny, która wczeSniej chodziła w sukniach z najcie�-
szego jedwabiu, aksamitu i atłasu, lecz i tak poczuła szczer� wdzi�cz-
noS�.
Czy to twoje ubrania? Mog� je sobie wzi��? Kayleigh spojrzała
na Colette z poczuciem winy.
Non, to stare rzeczy Babet, praczki. Ona nie jest taka chuda, jak ja.
Colette uSmiechn�ła si�, wskazuj� na swoj� szczupł� pierS.
Nie b�dzie jej ich brakowa�?
Nie, niedawno niemiecka szwaczka z German Coast poszyła nam
całe mnóstwo sukien. Te ju� s� niepotrzebne. Colette zbierała si� do
wyjScia.
Poczekaj chwil�. Kayleigh dotkn�ła jej ramienia z niepokojem.
Co ci o mnie mówił pan St. Bride? Nie wiem, co właSciwie mam tu robi�.
Kazał mi tylko zanieS� panience jedzenie i te ubrania. Nic wi�cej
nie wiem.
Nie powiedział ci, �e mam by� słu��c�?
Nie, panienko. Colette spuSciła oczy.
Kayleigh przygryzła z irytacj� doln� warg�. To nie był dobry znak,
o nie. Je�eli St. Bride nie chciał jej tu zatrzyma� w charakterze słu��cej,
zamySlał pewnie zrobi� z niej swoj� kochank�. Sama jest sobie winna.
Najwyraxniej przyjdzie jej teraz zapłaci� za swoje zachowanie, mo�e
nawet ju� dzisiejszego wieczoru, kiedy St. Bride powróci z miasta.
Musz� wraca� do kuchni, panienko.
Poczekaj, Colette... tylko jedno pytanie. Czy pan St. Bride ukarał
ci� za moj� ucieczk�? To znaczy, czy on ci�...
Nie, nie, obszedł si� ze mn� bardzo dobrze, o wiele bardziej był
zły na panienk�.
Nie musisz przede mn� niczego ukrywa�. Kayleigh uSmiechn�ła
si� smutno. Oszukałam ci� przecie�. Ciesz� si�, �e nie musiałaS poku-
towa� za mój bł�d.
Oui, panienko. Colette miała ju� wyjS�, lecz zatrzymała si� tu�
przy drzwiach i spytała niepewnie: Mo�e panienka zjadłaby coS w kuch-
ni?
Kayleigh rozeSmiała si�, cho� niezbyt pewnie.
Owszem, bardzo ch�tnie. W nieco lepszym nastroju pod��yła
Sladem Mulatki.
79
Troch� póxniej, tego samego wieczoru, Kayleigh ponownie pocz�ła
nerwowo kr��y� po salonie. Colette nie chciała wyznaczy� jej �adnych
zaj�� i po sko�czeniu posiłku, Kayleigh poczuła si� w kuchni intruzem.
Gdy nad Belle Chasse zacz�ł zapada� zmrok, powróciła do swojej sy-
pialni. Jej kroki rozbrzmiewały głoSnym echem w pustych pokojach, a
głow� zaprz�tały mySli o tym, co nast�pi po powrocie St. Bride a.
Zn�kana opadła na fotel w sypialni i pocz�ła wpatrywa� si� w drzwi
werandy. Ostatni blask zachodu zaró�owił czubki drzew. Niski, gardło- [ Pobierz całość w formacie PDF ]

do ÂściÂągnięcia * download * pdf * ebook * pobieranie

Podstrony

Szukaj