[ Pobierz całość w formacie PDF ]
stanąć na ślubnym kobiercu.
Wyjaśniła więc pokrótce, na czym polega jej umowa z Sawyerem: zamierzają za-
wrzeć krótkotrwałe fikcyjne małżeństwo, które jemu zagwarantuje fuzję z Kincaid News,
a ona w zamian dostanie finansowy zastrzyk będący ratunkiem dla jej firmy.
- No, nie wiem. - Pia z powątpiewaniem potrząsnęła głową.
- Ja nie widzę ryzyka, to powinno się udać. Za pół roku, najdalej za rok, każde z
nas pójdzie swoją drogą.
Tamara wiedziała jednak, że ten przemyślny plan nie powiedzie się bez wsparcia
przyjaciółek, które będą musiały dopomóc jej przekonać ojca, że ona i Sawyer postano-
wili spełnić jego dynastyczne oczekiwania, nie mając własnych zamysłów i kalkulacji
związanych z tym małżeństwem.
- Chciałabym, żebyście udawały, że wierzycie w szczerość naszych intencji. I że-
byście to okazywały przed moim ojcem.
Belinda i Pia zamilkły, ale Tamara zobaczyła, że powoli zaczynają rozumieć, na
czym ta gra polega.
- Więc zrobicie to dla mnie? Będziecie na moim ślubie, nawet jeśli ta impreza od-
będzie się w którymś z tych pełnych wilgoci i przeciągów zamków w Anglii?
- Dobra, wezmę ciepłą bieliznę i kalosze - powiedziała Belinda i westchnęła.
- Pomogę ci w przygotowaniach - dorzuciła Pia.
- Przyjedziecie, mimo że Sawyer prawie na pewno zaprosi Colina i Hawka?
- Wiesz, że możesz na mnie liczyć - odparła Pia po dłuższej chwili. - Po prostu bę-
dziesz musiała trzymać mnie z dala od półmisków z zakąskami.
- A ja przyjadę z adwokatem - dodała Belinda ponuro.
Tamara roześmiała się na cały głos, uświadomiwszy sobie dodatkowe komplikacje
związane z tym ślubem.
ROZDZIAŁ SZÓSTY
- Proszę go wprowadzić - powiedział Sawyer sekretarce, po czym wstał zza biurka.
Przez ogromne panoramiczne okna jego gabinetu w wieżowcu na Manhattanie roz-
ciągał się wspaniały widok na rzekę Hudson. Po chwili otworzyły się drzwi i do środka
wkroczył wicehrabia Kincaid.
- Melton - przywitał go jowialnie wicehrabia i uścisnął mu dłoń.
Ojciec Tamary, niższy od niego o dobre pół głowy, miał maniery arystokraty i mi-
mo zwodniczego dla postronnych łagodnego oblicza Świętego Mikołaja cechowała go
nie tylko władczość charakterystyczna dla człowieka, który odnosi sukcesy w biznesie,
ale też machiaweliczna przebiegłość.
- Zapraszam na kolację do sali recepcyjnej piętro niżej - oznajmił Sawyer.
- Ogromnie się cieszę, pozwól tylko, że zamienię dwa słowa przez telefon - powie-
dział gość, sięgając do kieszeni garnituru po dzwoniącą komórkę.
Gdy schodzili wewnętrznymi schodami do części recepcyjnej centrali Melton Me-
dia, Sawyer słyszał mówiącego do telefonu wicehrabiego Kincaida, który chciał zweryfi-
kować bulwersującą wiadomość, jaką usłyszał na przyjęciu poprzedniego wieczoru. Wi-
dać było, że media są jego żywiołem i jeśli trzeba, potrafi zakasać rękawy, by pewne
sprawy załatwiać osobiście. Ale z jego słów Sawyer nie mógł się zorientować, czego do-
tyczy ta pogłoska ani z kim rozmawia jego gość. Wicehrabia Kincaid, dziś jego rywal,
będzie wkrótce znakomitym partnerem w biznesie.
- Sprawa została potwierdzona? - spytał z udawaną obojętnością, gdy wicehrabia
skończył rozmowę.
- Owszem.
- Myślałem, że gramy w jednej drużynie - zauważył Sawyer z żartobliwym wyrzu-
tem.
- Jeszcze nie, najpierw musimy przeprowadzić fuzję.
Sawyer spojrzał na niego z podziwem. Chociaż ich rodziny łączyła dawna przy-
jaźń, na gruncie zawodowym wicehrabia był twardym przeciwnikiem. Gdy umawiali się
na to spotkanie i Sawyer zaproponował, że odwiedzi go w jego firmie, Kincaid wolał się
zobaczyć w siedzibie Melton Media. Kto wie, może chciał skorzystać z jeszcze jednej
okazji, by się rozejrzeć.
Sawyer odziedziczył po ojcu duże konsorcjum prasowe działające na rynku brytyj-
skim. Jego twórcą był dziadek, który ożenił się z córką wydawcy gazet, ale dopiero Sa-
[ Pobierz całość w formacie PDF ]