[ Pobierz całość w formacie PDF ]
Cinna... Trema zżera mnie dokumentnie.
Pamiętaj, oni już cię kochają przypomina łagodnie. Po prostu bądz sobą.
88
W windzie spotykamy siÄ™ z resztÄ… ekipy Dwunastego Dystryktu. Portia i jej ludzie nie tracili
czasu. Peeta prezentuje się oszałamiająco w czarnym kostiumie z płomiennymi akcentami.
Pasujemy do siebie, jednak czuję ulgę, że nie jesteśmy ubrani identycznie. Haymitch i Effie
także się wystroili z okazji występu w telewizji. Unikam Haymitcha, ale przyjmuję
komplementy od Effie. Zaczynam doceniać, że pomimo swojej męczącej bezradności nie jest
ona tak destrukcyjna jak Haymitch.
Gdy rozsuwają się drzwi windy, widzimy pozostałych trybutów ustawianych przed sceną.
Czas przeznaczony na prezentację spędzimy pod wielkim łukiem. Jestem ostatnia w ko-
lejności, a właściwie przedostatnia, bo dziewczyna poprzedza chłopaka z tego samego
dystryktu. Tak bardzo chciałabym iść na pierwszy ogień i mieć to już za sobą! Tymczasem
będę musiała słuchać, jak dowcipni, zabawni, skromni, zdeterminowani i uroczy są pozostali
trybuci. Na domiar złego publiczność z pewnością zacznie się nudzić, podobnie jak
organizatorzy. Tyle że raczej nie mogę strzelać z łuku do widzów, żeby zwrócić na siebie ich
uwagÄ™.
Na chwilę przed naszym uroczystym wejściem na scenę Haymitch staje za mną i za Peetą.
Pamiętajcie warczy. Nadal jesteście szczęśliwą parą. Zachowujcie się odpowiednio.
Co takiego? Byłam pewna, że darowaliśmy sobie ten pomysł, kiedy Peeta zażądał
oddzielnego szkolenia. Teraz się domyślam, że chodziło o prywatną separację, nie oficjalną.
Tak czy owak, i tak nie ma zbyt wielu okazji do interakcji. Idziemy gęsiego w kierunku
krzeseł i zajmujemy wyznaczone miejsca.
Samo wejście na scenę sprawia, że zaczynam oddychać szybko i płytko. Czuję intensywne
pulsowanie krwi w skroniach. Trzęsą mi się nogi na wysokich obcasach, siadam z
autentyczną ulgą. Przynajmniej nie upadnę. Zapada zmrok, ale na Rynku jest jaśniej niż w
letni dzień. Dla najważniejszych gości ustawiono wysoką trybunę, pierwszy rząd obsiedli
styliści. Obiektywy kamer zwrócą się na nich, kiedy publiczność będzie reagowała na wyniki
ich pracy. Duży balkon na budynku z prawej strony zajmą organizatorzy, większość
pozostałych balkonów przejęły ekipy telewizyjne. Rynek oraz prowadzące do niego aleje są
zatłoczone do granic możliwości. Widzowie nie mają co marzyć o miejscach siedzących.
Telewizory są włączone w domach, w miejskich salach i świetlicach całego kraju. Spoglądają
na nas wszyscy obywatele Panem. Tego wieczoru nie obowiÄ…zujÄ… ograniczenia w dostawach
prÄ…du.
89
Caesar Flickerman, od ponad czterdziestu lat prowadzÄ…cy prezentacje, dziarsko wkracza na
scenÄ™. Ciarki przechodzÄ… na jego widok, bo zawsze wyglÄ…da identycznie. Pod warstwÄ… ide-
alnie białego podkładu widać tę samą twarz. Na każdych igrzyskach ma taką samą fryzurę,
tylko innego koloru, i ten sam galowy strój, ciemnogranatowy, upstrzony tysiącem maleń-
kich, elektrycznych żaróweczek migoczących niczym gwiazdy. W Kapitolu robi się operacje
plastyczne, dzięki którym ludzie wyglądają młodziej i szczupłej. W Dwunastym Dystrykcie
dojrzały wygląd jest nie lada osiągnięciem, bo bardzo wielu ludzi przedwcześnie umiera.
Widząc osobę w podeszłym wieku, ma się ochotę podejść, pogratulować długowieczności,
spytać o sekret umiejętności przetrwania. Pulchnym ludziom się zazdrości, bo najwyrazniej
nie muszą z trudem wiązać końca z końcem, jak większość z nas. Tutaj wszystko wygląda
inaczej. Zmarszczki są niepożądane. Duży brzuch nie świadczy o sukcesie.
W tym roku Caesar ma szarobłękitne włosy, w takim samym odcieniu są jego powieki i usta.
Wygląda dziwacznie, ale nie tak przerażająco jak w ubiegłym roku, kiedy postanowił
ufarbować się na szkarłat. Wydawało się, że krwawi. Na wstępie opowiada kilka dowcipów,
aby rozruszać publiczność. Wkrótce jednak przechodzi do rzeczy.
Dziewczyna z Pierwszego Dystryktu wygląda prowokacyjnie w prześwitującej, złotej
sukience. Przechodzi na środek sceny i zajmuje miejsce przy Caesarze. Od razu widać, że
mentor nie miał trudności przy tworzeniu jej wizerunku. Jest wysoka, ma falujące jasne
włosy, szmaragdowozielone oczy, powabne ciało... Słowem, chodzący seksapil.
Każda prezentacja trwa zaledwie trzy minuty. Po upływie wyznaczonego czasu rozlega się
brzęczyk i na scenę wchodzi następny trybut. Muszę oddać Caesarowi sprawiedliwość: na-
prawdę się stara, aby zawodnicy wypadli jak najlepiej. Zachowuje się przyjacielsko, próbuje
odprężyć zdenerwowanych, śmieje się z kiepskich żartów, a na banalne odpowiedzi reaguje
tak, że zapadają ludziom w pamięć.
SiedzÄ™ jak prawdziwa dama, zgodnie z zaleceniami Effie, a przez scenÄ™ przewijajÄ… siÄ™
reprezentanci kolejnych dystryktów. Dwójka, Trójka, Czwórka. Każdy zawodnik stara się
podkreślić swój wizerunek. Ogromny chłopak z Drugiego Dystryktu sprawia wrażenie
bezlitosnej maszyny do zabijania. Dziewczyna o lisiej twarzy z PiÄ…tego Dystryktu wydaje siÄ™
chytra i wyrachowana. Dostrzegam Cinnę, gdy tylko zasiada na krześle, ale jego obecność
wcale mnie nie odpręża. Ósemka, DziewiÄ…tka, DziesiÄ…tka. Kulawy chÅ‚opak z DziesiÄ…tego
90
Dystryktu jest niezwykle małomówny. Dłonie spływają mi potem, a suknia z klejnotami nie
wchłania wilgoci. Na próżno usiłuję wytrzeć mokre ręce w materiał. Jedenastka.
Rue, ubrana w zwiewną sukienkę z koronki oraz skrzydła, podbiega do Caesara. Widok
drobnej, bajkowej dziewczynki wywołuje pomruk aprobaty widzów. Prowadzący odnosi się
do niej z wyjątkową sympatią, komplementuje wynik jej szkolenia, który wynosi siedem
punktów. To rzeczywiście doskonały rezultat jak na tak drobne dziecko. Rue nie ma
wątpliwości, jaka będzie jej najmocniejsza strona na arenie.
Bardzo trudno mnie złapać odpowiada drżącym głosem, ale bez wahania. A skoro
nie można mnie złapać, to nie można mnie zabić. Dlatego lepiej nie stawiać na mnie
krzyżyka.
[ Pobierz całość w formacie PDF ]